χορικός

-ή, -ό / χορικός, -ή, -όν, ΝΜΑ [χορός]

1. (θεατρ.-φιλολ.) αυτός που ανήκει ή αναφέρεται στον χορό

2. (το ουδ. στον εν. ή στον πληθ. ως ουσ.) το χορικό ή τα χορικά

άσμα που άδεται από τα μέλη τού χορού θεάτρου ή εκκλησίας

3. φρ. «χορική ποίηση»

φιλολ. α) ποιητικό κείμενο που ερμηνευόταν από τον χορό τού αρχαίου δράματος

β) το ιδιαίτερο έντεχνο ποιητικό είδος που αναπτύχθηκε με τον τρόπο αυτό

αρχ.

1. (το αρσ. στον πληθ. ως ουσ.) οἱ χορικοί

(ενν. αὐλοί) αυλοί τους οποίους χρησιμοποιούσε ο χορός

2. φρ. «χορικαὶ ᾠδαί» — τα χορικά άσματα τής τραγωδίας και τής κωμωδίας (Αριστοτ.).

επίρρ...

χορικώς / χορικῶς, ΝΜΑ

κατά τον τρόπο τού χορικού.